Ο πατέρας του σύγχρονου Karate είναι ο Funakoshi Gichin (1868-1957). Γεννήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 1868 στη Yamakawa, του Shuri, Νομαρχία της Οκινάουα. Ήταν καταγωγής Σαμουράι, από μια οικογένεια που στους προηγούμενους χρόνους ήταν υποτελείς της δυναστείας ευγενών Ryukyu.

     Μέχρι την ηλικία των 11 είχε κάνει ήδη όνομα στη πολεμική τέχνη ryukyu αρχίζοντας την κατάρτισή του κάτω από τον Δάσκαλο Azato Anko. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να είναι ίσος με τον Δάσκαλο του σε δυνατότητες και μοιράστηκε μαζί του τη διάκριση του πιο «ολοκληρωμένου» πολεμιστή στον τομέα. Εκπαιδεύτηκε επίσης στο karate-jutsu από Δάσκαλο Itosu Anko. Και οι δύο δάσκαλοί του εντυπωσιάστηκαν από τον χαρακτήρα του.

     Με την πάροδο των ετών εξέλισσε και ανέπτυσσε συνεχώς τις αξιοπρόσεκτες δεξιότητές του, με αποτέλεσμα ο Funakoshi να γίνει πρόεδρος της Okinawa Martial Arts Society, καθώς επίσης και τη θέση του εκπαιδευτικού στο σχολείο της Οκινάουα. Κατόπιν το 1922, όταν ήταν 54 χρονών, εισήγαγε το karate-jutsu Okinawan στο πρώτο Υπουργείο Παιδείας (τώρα Υπουργείο Παιδείας, της επιστήμης, του αθλητισμού, και του πολιτισμού) - υποστηρίζοντας την φυσική αγωγή. Αυτή η εισαγωγή, αποτέλεσε την πρώτη δημόσια επίδειξη του karate-jutsu στην Ιαπωνία, και είχε μεγάλη επιτυχία. Και ο μέχρι πρότινος άγνωστος στις πολεμικές τέχνες Funakoshi Gichin ανήλθε στιγμιαία αποκτώντας φήμη σε όλο τον ιαπωνικό κόσμο των πολεμικών τεχνών.

     Αμέσως ο ιδρυτής του σύγχρονου τζούντο, Kano Jigoro, προσκάλεσε τον Δάσκαλο Funakoshi και τον μαθητή του Gima Shinkin στο dojo του τζούντο, Kodokan για την επίδειξη του kata. Η ιδιαίτερα επιταχυμένη επίδειξη γέμισε το dojo Kodokan με αποτέλεσμα να δεχτεί πιέσεις απ' όλες τις πλευρές για να μείνει στο Τόκιο. Ενθουσιασμένος από την ευκαιρία να προωθηθεί περαιτέρω την πολεμική του τέχνη που είχε εισάγει στην Ιαπωνία, ο Δάσκαλος Funakoshi άρχισε την διδασκαλία του στο Meiseijuku του Τόκιο σε έναν κοιτώνα για τους σπουδαστές της Okinawan. Το 1922, δημοσίευσε ένα βιβλίο που τιτλοφορήθηκε «Karate Ryukyu Kempo.» Ήταν η πρώτη επίσημη έκθεση στην Ιαπωνία της τέχνη του karate-jutsu. Όχι μόνο ήταν το περιεχόμενό του καινοτόμα, φρέσκα και πρωτοποριακά, ήταν επίσης καλογραμμένο δημιουργώντας αμέσως πρωτοφανή άνθηση του karate.

     Η αύξηση της δημοτικότητας του karate-jutsu οδήγησε τον Δάσκαλο Funakoshi να εκδώσει το πρώτο «Dan Ranking Certification» τον Απριλίου 1924.

     Τη χρονική αυτή περίοδο, με την ενθάρρυνση του δασκάλου βουδισμού, Abbot Furukawa Gyodo του ναού Enkakuji του Kamakura, ο Δάσκαλος Funakoshi άρχισε να ασχολείται με το Zen. Υιοθέτησε τη γνωστή βουδιστική διδασκαλία που λέει ότι «Form is emptiness and emptiness is form». Άρχισε να βλέπει τη σχέση αυτής της διδασκαλίας με την πολεμική του τέχνη και τελικά άλλαξε το χαρακτήρα για karate από το kara + te («κινέζικα» + «χέρι») στο kara + te («κενός» + «χέρι»).

     Κατόπιν, προκειμένου να διαδοθεί η «τοπική» πολεμική τέχνη Okinawan στο υπόλοιπο της Ιαπωνίας, ο Δάσκαλος Funakoshi σύνθεσε ένα πλήρες σύστημα από τεχνικές και θεωρία και άλλαξε τα Κινέζικα και το Okinawan ονόματα του kata στα τυποποιημένα ιαπωνικά. Το 1929, μετά από πολύ σκέψη και περισυλλογή, άλλαξε επίσης το όνομα του karate-jutsu («πολεμική τέχνη κινεζικός-χεριών») σε karate do («ο τρόπος karate,» ή «τρόπος του κενού χεριού»). Καθόρισε έπειτα τις είκοσι βασικές αρχές καθιερώνοντας τη φιλοσοφία του karate.

     Τελικά το karate κέρδισε τη δημοτικότητα σε ολόκληρη την Ιαπωνία. Ο αριθμός ανθρώπων που επιθυμούν να ασχοληθούν αυξανόταν καθημερινά. Έτσι ώστε έγινε δύσκολο να βρεθεί ένας χώρος για την πρακτική τους. Έτσι το 1939 ο Δάσκαλος Funakoshi καθιέρωσε το dojo «Shotokan», το οποίο έχτισε με δικά του έξοδά. («Shoto» ήταν το λογοτεχνικό όνομα που χρησιμοποίησε κάνοντας καλλιγραφία και ποίηση. «Shoto» σημαίνει τα «κύματα πεύκων,» και αναφέρεται στον ήχο του αέρα που φυσά μέσω των πεύκων, ο οποίος μοιάζει με τον ήχο των ωκεάνιων κυμάτων).

     Στο μεταξύ, ο Δάσκαλος Funakoshi δίδασκε από καιρό karate στο λύκειο και στους φοιτητές πανεπιστημίου. Κατά συνέπεια, οι λέσχες karate που είχαν δημιουργηθεί, να έχουν διεισδύσει σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της Ιαπωνία. Αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για τον οποίο το karate έχει γίνει τόσο σεβαστό όσο είναι σήμερα.

     Στις αεροπορικές επιδρομές του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, το dojo Shotokan καταστράφηκε και η άνοδος του karate διακόπηκε. Αλλά μετά από τον πόλεμο, οι οπαδοί του Funakoshi ανασυγκροτήθηκαν και το 1949 δημιούργησαν την J.K.A. (Japan Karate Association) με ton Funakoshi Gichin ως ανώτατο Δάσκαλο.

     Στις 10 Απριλίου 1957, το Υπουργείο Παιδείας έδωσε την επίσημη αναγνώριση στην JKA. Μόλις δέκα έξι ημέρες αργότερα, στην ηλικία 89, ο Δάσκαλος Funakoshi απεβίωσε. Μια μεγάλη δημόσια επιμνημόσυνη δέηση έγινε στο Ryogoku Kokugikan (αίθουσα Ryogoku εθνική Sumo), που παρακολουθήθηκε από περισσότερους από 20.000 ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων πολλών διάσημων ονομάτων που ήρθαν να υποβάλουν τα σέβη τους.

     Ένα αναμνηστικό μνημείο για το μεγάλο Δάσκαλο Funakoshi έγινε στο ναό Enkakuji στη Kamakura. Τα μέλη της JKA τελούν μια τιμητική επίσκεψη στις 29η Απριλίου κάθε έτους, ημερομηνία οπου γίνεται και το φεστιβάλ Shoto.